അകതാ രിന്നറിവിൻ തീർത്ഥ ക്കുളമായി,
അറിവോ ഉറവായായ്, ഊറി അലകളായ്.
അന്ധകാരം നീങ്ങി, ആജ്ഞതയും മാറി,
ആത്മ പ്രഭാവം അനശ്വരമായ്.
ഉദിച്ചുയരുന്നു ഉഷസ്സുപോൽ ബോധവും,
ഉണ്മയായ് മാനസ പൊയ്കയിൽ നീന്തുന്നു.
വിടരും നിൻ പ്രാഭവം ആത്മ ദളങ്ങളിൽ
വിശ്വ തേജോമയ ദർശനമായ്
കാലം വിതക്കും വിധി തൻ നിലങ്ങളിൽ,
കർമ്മങ്ങൾ കൊയ്തിടും ധർമ്മബോധങ്ങളെ.
അഴലിലും, ആഴകടലിലും, പതറില്ല,
അവിടുത്തെ തിരുകൃപ കൂട്ടിനായ് എത്തുകിൽ.
