ശോകമിതെന്തിനു വീണ്ടും മനസ്സേ

ഓർമ്മതൻ തീരത്തലയുകയാണോ ?

വിടരാതടരുന്നു മനതാരിൽ മൊട്ടുകൾ

വാടുന്നു തളിരുകൾ നിൻ തണൽ പോയാൽ

ഇറ്റിറ്റു വീഴുമീ കണ്ണീർ കണത്തിലും

വിരിയുന്ന നിൻ മുഖം നോക്കി നിന്നു

മാനസസരസ്സിലേയ്‌ക്കൊഴുകുമീ  ധാരയിൽ

ആത്മനൊമ്പരത്തിൻറെ ധ്വനികളുയർന്നു

ആനന്ദസാന്ദ്രമായ് എന്നിൽ നീ അണയുമ്പോൾ

വിടരുന്നു ആയിരം ശാന്തിപുഷ്പങ്ങൾ

നിൻ കൃപാഞ്ജനത്താൽ മിഴിയെഴുതുമ്പോൾ

കാണ്മതെങ്ങും ആത്മചൈതന്യ വിസ്മയം    

KrishnaKripa 07-17-21