മൃത്യുവിൻ കണികയാം നിദ്ര പുണരവേ,
നിത്യം ഉണർത്തുന്നു നിൻ തിരു വൈഭവം.
അനുദിനം ജനിമൃതിക്കളിയാട്ടമോ ഹരേ!,,
അനവദ്യ രൂപത്തിൻ ദിവ്യ ദർശനമോ?

അകതാരിൽ അഭിമതം ആസ്‌തമിച്ചീടവേ,
അടിയനിൽ ആനന്ദം അനാവരണമായ്
അൻപോടുണർത്തി നീ കാരുണ്ണ്യമേകുന്നു,
അഞ്ജന കണ്ണാ നിൻ തിരു കടാക്ഷം.

അണയാതിരിക്കണം ആരൂഡ്ഢ ചൈതന്യം,,
അത്മതേജസ്സേ നിനക്കെൻ പ്രണാമം. !
സ്വപ്ന സുഷൂപ്തിയിൽ പോലും പിരിയാതെ,,
സന്തതം കാവലായ്, കരുതലായ് നിൽക്കണേ