നിന്മയം

ചിത്തേ അടങ്ങു നീ,  സത്സ്വരൂപം ഗ്രഹി–

ച്ചെന്നഹംഭാവം  മറന്നങ്ങുയരുവാൻ

എന്നിലെ ഞാനാണു ബ്രഹ്മമെന്നുള്ളതേ

കാൺമു ഞാനെല്ലാ ചരാചരലോകത്തും!

മൃതു വരേയുള്ളു  സർവ്വ ദുഃഖങ്ങളും —

മൃത്യുവോ നീണ്ട സുഷുപ്‌തി മാത്രം!

എന്നെ ഉണർത്തും നീയെന്നൊരു ബോധമാ–

ണെന്നിലെ   ആശ്രയം — നീ മാത്രമാശ്രയം

യുഗസഹസ്രങ്ങളായ്  നിന്നിൽ വസിക്കുന്നു                       

പുല്ലായ് പുഴുവായും കല്ലായുമൊക്കെ ഞാൻ.

ഇന്നിതാ ശ്രേഷ്ഠമാം  മാനുഷജന്മവും

ദേഹവും കിട്ടിയെൻ പുണ്യബലത്തിനാൽ

സർവ്വചരാചര പരിപാലനത്തിനായ്

ചേതസ്സിനുള്ളിലെ ചേതനായ്‌ എന്നും

അരികിൽ വരൂ ഗുരോ അറിവിന്നമൃതമായ്

സച്ചിദാനന്ദമായ്  എന്നിൽ വിലസുവാൻ!

Satish Menon 06-27-19