ആത്മനാഥൻ

മൂകത തേടും മുനി ജന ഭാവമായ്,

മൗനാനു ഭൂതി നുകർന്നു മയങ്ങവേ 

മോഹം ഉണർത്തും നിൻ നീല മിഴിയിണ,

മാനസം കവരുന്നു മായാ മനോഹരാ.

ആത്മരാഗത്തിൻ  ആദ്യാനു നൊമ്പരം,

അരുളുവതെങ്ങിനെ അത്മനാഥാ.

അരികത്തണയുമ്പോൾ ആയിരം പരിഭവം,

ആനന്ദദായകാ കാതിൽ ഓതാം.

വാടിക്കൊഴിയാതെൻ മോഹ മലരുകൾ,

വാരിജലോചനാ മാറിൽ ചേർത്തീടണെ.

വനമാലീ, വൃന്ദാവന വാസീ തിരു മെയ്യിൽ,

വിലസുവാൻ നിത്യം വരമേകണേ.

Krishna Kripa 05-22-25