കനവുകൾ നെയ്തയെൻ ആത്മഭാവങ്ങൾ

കാവ്യമായ് വിരൽത്തുമ്പിൽ വഴുതി വീഴുമ്പോൾ

കവിഞ്ഞൊഴുകീടും എൻ സിരകളിൽ നിന്നും

മധുര നൊമ്പരത്തിൻ കവിതകൾ വിരിയുന്നു! 

ശക്തിയാർന്നത്ഭുത തൂലികത്തുമ്പിനാൽ

ശബ്ദതരംഗങ്ങൾ അലയടിക്കേ

വരികൾക്കിടയിലായ് എവിടെയോ എന്നെ ഞാൻ

അറിയാതെ മൗനമായ് മറന്നു വച്ചു!

സുഖദുഃഖ  സമ്മിശ്ര  ജീവിത യാത്രയിൽ

ജീവിച്ചു തീർത്ത  എൻ  കാലത്തിനൊപ്പമായ്

 മധുരിക്കുമീമറവി   കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ

ക്ഷണമാത്ര ജീവിതം എത്ര ധന്യം!