കനക നൂപുര ചിലങ്കകൾ ചാർത്തി നീ
കനകാഭ വെല്ലുന്ന കസവുമുണ്ടുടുത്ത്‌
കരിവള കിലുക്കി കൈകൊട്ടികളിക്കുമ്പോൾ
കടമിഴിയാലെന്നെ തഴുകിയോ പ്രിയ സഖി

കോമളാഗീ നീ, കരളിൽ നിറയുമ്പോൾ
കവരുന്നു നീ എന്നെ, ശൃംഗാര ലഹരിയാൽ
കിളിമൊഴിയായ് വന്നു ചൊല്ലിയതെല്ലാം
കരിനീല മിഴികളിൽ തെളിയുന്നു, രസിതേ

കനവുകൾ നെയ്തൊരു കാഞ്ചന നൂലിനാൽ
കാമിനീ, നിൻ മേനി നെയ്തെടുക്കുമ്പോൾ
കുളിരേകാൻ വന്നുവോ സങ്കല്പ റാണിയായ്
കരളിലായ് കിളിർത്ത പൊന്നിൻ കിനാക്കളായ്

കാവലായ് നീ എന്നും അരികിലുണ്ടെങ്കിൽ
കണ്ണുനീർത്തുള്ളിയും മുത്തായ്‌ മാറും
കനിഞ്ഞു നീ ഏകിയോരാത്മഭാവങ്ങൾ
കവിതയായ് നീ എന്നിൽ മാറ്റേറ്റിടും